Galerie - Oedingsche Platt
Copyright © 2016 by Horst Peterburs
Sommermorje em Stadtpark
Nach einer Erzählung von einer bekannten Uerdinger Persönlichkeit  ( Karl Fischer ) untermalt mit alten Uerdinger - Bilder aus der damaligen Zeit Bearbeitet:  von Horst Peterburs auf Oedingsch - Platt
Lang  eß  et  her, et  sind fast 6o  Johr, als  Oeding  noch  en janz  kleen  Städtche  wor. fünfdusend  Mensche  wohnden bloß  hei dren,  Fremde koome  janz  selde hei  heren. Et  jov  kenn Autos, bloß  möt  Dampf,  en  Bahn, Tu  Hus  stook mir  Petrol, jumslampe  aan.  Et  wor jemütlich,  weil  oß  Städtche  kleen,- Wat  wor oß  Oeding  früher  doch so schön.
Wo  hütt  dat  Stahlwerk,  am  Hawekopp  stung, do  wor  dä  Oot, do  koß  mer  schwemme  jonn; 
Wo  hütt  et  Röttge  eß,  wor  Böntes  Jad;
Dä  Kaiser  Fritz  srung  ob  de  Maat ;
Kooms  do  nom  Rhien, log  Schep  an Schep  am  Werft.  Manch  Knübke  Zucker  hant mer  so  jeärvt.  Man  koos  noch ächte  Rhienkadette  sehn ;
Et  wor  jemütlich  en  de  alde  Tied.  On  kräjen  ens  zwei  Rhienkadette  Striet, dann schängte se: "  Du  Aesel "  on du  Flabes,  On  haude möd  de  Fuss  sech  op de  Knabbes, bis  dat  er  ene  endlich  log  em  Dreck. Dann  schowe se  no  Knubbes  op  de  Eck Jemütlich  wor  och  noch  oß  Polizei.  Mer  hadden  der  en  Oeding  damals  zwei, met lange  Säbel,  blanke  Helm  on  Spetz, dat  wor  dä  Wedekeng  on dä  Lokasewetz. Wat sollde  mer  och  möt  völl  Schutzlütt  bloß, et  wor  jo  doch  niks  hei  en  Oeding  los De  Aerbetslütt  hadde  noch  kleene  Löhn,; Wat  wor  oß  Oeding  früher  doch  so  schön.
Ech  denk  noch off  on  jär  an  frühre  Tied,  wat  wor  dä  Schollwäg  för  oß  Bösch  doch wiet, von  Braunschweig  moß  mer  no  de  Stadtscholl  jonn, Kohm  mer  tu  spät,  moß  en  de  Eck  mer stonn,  dä  Lährer  säät: Wo  kommt  denn ihr  jetzt  her ? Mer  stungen  an  de  Neerstroot -  Bajeer " dobei  hant  mer  oß  bloß  de Zösch  besehn. 
Noch  stondelang  ech  hütt  vertelle  köß von  Oeding,  wie et  früher  ens  jewäß, se  wor  so  schön, die  joode,  alde  Tied, doch  kööm  mer  möt  dem  Tempo  hütt  net wiet ;  die  neue  Tied  verlangt  ne  angre  Schrett, of  joot,  of  schleit,  oß  Oeding dat  mot  met mer  kohme met,  wenn och  oß  Städtche  kleen ; oß  Oeding  es  doch  hütt  noch  emmer  schön !
Sollten im Text einige Fehler sein, so bitte ich um Verständnis, denn Oedingsch Platt ist einfacher, als es zu schreiben. Dä  Oedingsche Jong
Wat wor oß Oeding früher doch so schön
Jiester  &  Hütt Du  moß  ens  morjes  früh  opstonn on  dann  ens en  dä  Stadtpark  jonn, dann  kannste  völl  erläwe, do  fühlste  dann,  wie  all  em  Dau Gevatter  Schwan  on  däm  sin  Frau en  Randewu  sech  jäwe.
Zwei  Dutzend  Ente  schwemme  hei, do  sind  och  kleene,  jääle,  bei, die  grat  ut m  Ei  jekroope, die  häwe  all  dat  Stäzke  op on  stohnt  em  Water  op  de  Kopp, on  könne  doch  kaum  loope.
Die   Grasmöck  on  dä  Destelfenk, die  höppe  dor  die  Strük  so flenk on  halde  sech  am  piepe, et   Kätzke  sprengt  för  Freud  wie  doll, dat  Häzke  eß  öm  öwervoll, et  eß  kaum  tu  bejriepe.
Dä  Bookfenk  flött  sin  "  Destilerie ", von  wiedem  hööt  mir  " Kikeriki " En  Rüpplerch  süht  mir  loope ! Kaningkes,  Mösche,  Wiesel,  Mus, die  sind  em  Stadtpark  all  tu  hus on  hant  all utjeschlope.
Dröm  solls  Du  morjes  früh  opstonn on  dann  ens  en  dä  Stadtpark  jonn, dann  kannste  völl  erläwe; wat  Schöndres,  als  dat  all  tu  senn, kann  et  doch  wohl  för  Groot  on  Klenn em  Somer  jarnet  jäwe. Text  von  Karl  Fischer Bilder  von  Horst  Peterburs